sushi heaven

Er zitten minstens 6 afhaalJapanners in het blokje naast ons flatgebouw.
Ze hebben allemaal een menukaart waarvan het sushigedeelte alleen al 5 kantjes beslaat.
De sushi kosten ongeveer één derde van wat ze in Nederland kosten.
En ze smaken voortreffelijk.

Hier is maar 1 conclusie mogelijk: a little piece of sushi heaven.

sushisushisushisushisushisushisushisushi

nine million streetcars

Elke paar minuten hoor je beneden op straat de trolleybussen vertrekken. En dat gaat gepaard met een fluitend geluid - bijna zoals dat in Katie Melua's 'Nine million bicycles'. Eénmaal gehoord kom je niet meer van die gedachte af.

Zoals Elise zegt:
'De bussen rijden op stroom en die komt van de draden en de treinen rijden ook op stroom maar die komt uit de zijkant.'

Alles is net weer anders dan thuis.

ha ha...

...'papa denkt dat we gaan slapen!'

loskomen

tja... we hebben allemaal wel eens moeite om helemaal los te komen van ons werk zo aan het begin van de vakantie.

skytrain

Dwars door Vancouver en Burnaby loopt in een lange loop de Skytrain. Het is een uitmuntend stuk OV, met frequent rijdende treinen en lage prijzen. Het leukste is, dat de voertuigen geen bestuurder hebben. Vooraan zit dus gewoon een raampje, en als je geluk hebt, is de plek bij het raampje onbezet en kun je jezelf dus machinist wanen op dit kekke treintje dat over een uitgestrekt spoor rijdt, door de stad, over hoge viaducten, langs het water, door bosgebied en met als achtergrond telkens weer een ander deel van het fraaie berglandschap om Vancouver heen. Halverwege de grote loop is de halte voor de Simon Fraser University, waar we Mark hebben afgeleverd, en daarna ging het weer verder: langs winkels, huizen, rangeerterreinen, rivieren, door tunnels en over bruggen. Da's een hoop lol voor drie dollar vijfentwintig...

...met uiteindelijk het volgende resultaat:

echte namen

In échte downtown gebieden heb je ook échte namen. De latere toevoegingen aan Noord-Amerikaanse steden hebben nummers. Ook hier in Vancouver is een lange reeks van 1st tot veroverde50th Avenue. Er zijn W's en E's. Er zijn Drives en Boulevards. Maar hier in het hart van het centrum hebben de straten allemaal namen. Wij zitten op 'Richards and Davie' - en dat is dan weer tussen 'Seymour' en 'Homer'. En tussen 'Drake' en 'Helmcken'. Wie zouden het geweest zijn?

'tlaarmetslapen'

Half 5 en daar stond G aan ons bed.
"Ich ben tlaar met slapen."

Hij heeft zich nog exact 2.67 minuut vermaakt met uit het raam kijken naar de in het donker voorbijrijdende vuilniswagens. Toen kwam E ook binnen. Ook 'tlaar'.