post

Vandaag lag er post uit Nederland in de bus. Da's toch een stuk leuker dan al die reclamekrantjes en onduidelijk-vage postjes voor een of andere Mr. Ali Bayhan ('who's stark raving madddd') die er normaalgesproken bezorgd worden. Zo is 't bijna alsof je hier echt woont. Op de vraag aan Elise of ze dat wat zou vinden, antwoordde ze hoogst verontwaardigd: 'Nee, dat kan helemaal niet, we zijn toch op verkantie!!??'

En zo is dat.

Vakantie, da's eigenlijk leen-wonen. Je moet het ook weer teruggeven.

eastenders

De reisgids waarschuwt ervoor en ook elders krijg je het advies om niet te voet het oostelijk deel van downtown in te gaan. Ergens las ik: wil je naar Chinatown, laat je dan door een taxi vervoeren of ga met de auto. Ga NOOIT te voet door east end. De eerste keer dat we erdoor reden, grofweg het deel tussen Main street en Chinatown, was meteen duidelijk waarom. East end of downtown is een interessant gebied. Zoals wikipedia zegt: The area is noted for high incidences of poverty, drug addiction, violent crime, and prostitution, as well as an ongoing tradition of community activism. Zo. Da's een gezellige binnenkomer.

En zo ziet het er ook uit. Letterlijk tientallen, honderden... rondhangers. Een puinhoop op straat. Dichtgetimmerde winkels en huizen. Zwaar gebarricadeerde ramen van winkels die nog wel in bedrijf zijn. Verlopen neonreclames. Hoeren, zwervers, overal op straat wordt openlijk gedeald en geheeld. Zelfs de baniertjes aan de lantarenpalen waarmee elke wijk zich profileert, zijn hier scruffy, terwijl ze in de rest van de stad zo trots en kleurig erbij hangen.

(niet) slapen

Gijs en Elise liggen in verschillende ruimtes pogingen te doen om de slaap te vatten. Het gekeet was niet van de lucht, maar na 20x samen op vol volume 'choo choo waa' te hebben gezongen, werd het toch tijd voor maatregelen. Gijs heeft echter wat moeite met in bed blijven en is al een keer of 6 met (buitengewoon creatieve) smoezen langsgeweest. Nu hoort hij Elise luid zingen in de aangrenzende kamer en ik zie 'm in mijn ooghoek er naartoe sluipen. Hij doet overdreven SSSSST! en sluipt weer terug. Klein monster.

trekt wel op

...die mist. Vanochtend reden we de berg naar SFU op, recht de wolk in. Tot tevredenheid van Elise, die al sinds de wolken op de bergen liggen, vraagt om 'een wolk aan te raken'. In de wolk, zo weet ze nu, regent het. En het zicht was zeker minder dan 100 meter, soms was de overkant van het kruispunt niet eens zichtbaar. Het bleef regenachtig, alhoewel het een stuk beter was zodra we de berg afreden. Inmiddels is de mist opgetrokken en zien we álle bovenste verdiepingen weer en zelfs hier en daar weer bergtoppen. Mount Baker is er nog niet helemaal, maar dat zal vast ook wel weer komen.