woensdag 4 juli 2007

code yellow

Ineens bleef Elise, die altijd zo stoer de roltrap op wil, onderaan staan. Terwijl ik met Gijs op de arm naar boven verdween in het warenhuis. Ze raakte vrijwel meteen in paniek. Ik zei haar te blijven waar ze was en kwam direct weer naar beneden, maar toen was ze al weg. Door een vriendelijke Canadese oma meegenomen naar de kassa - maar dat had ik dan weer niet gezien. De winkeljuffrouw die mij zag zoeken en roepen, sprak onmiddellijk de legendarische woorden 'code yellow' door de intercom. Kind vermist. Hoewel ik weet dat Elise niet in 7 sloten tegelijk loopt, schoten er op dat moment wat Maddy-scenario's langs. Een minuut of wat later vond ik haar terug, hevig snikkend, bij twee lieve kassa-dames die haar vergeefs in het Engels op haar gemak probeerden te stellen. Code yellow werd per intercom gecanceled en we hadden nog een lang en diep gesprek over wat je moet doen als je iemand kwijt bent.

1 opmerking:

Anoniem zei

l'histoire se répéte!!!!
Alleen was dat 30 jaar jaar geleden een Ireentje in een franse winkelstraat.
Gelukkig stonden haar ouders een klein stukje verder te kijken hoe ze, op andere dingen lettend, vergat mee te komen.
Ook toen paniek,heftig verdriet en een praatje achteraf.
Gelukkig komt het in de meeste gevallen goed.
liefs,
mam